Otóż jeszcze w 1866 roku opracowano plan zakładający przekopanie się pod Przełęczą Woliborską.
- Wlot do tunelu planowano zlokalizować kilka kilometrów za stacja Nowa Bielawa. Ułożone w nim tory miały w założeniach połączyć Bielawę z Woliborzem oraz Nowa Ruda. Niestety z koncepcji tej także zrezygnowano. Prawdopodobnymi przyczynami jej zaniechania były ewentualne trudności techniczne i duże koszty związane z przebijaniem się przez sowiogórskie gnejsy.
- Ze stacji Nowa Bielawa tory poprowadzono wzdłuż masywu górskiego. Linia przecinała drogę łącząca Bielawę z Jodłownikiem i docierała do Ostroszowic (Weigelsdorf). Był to osiemnasty kilometr trasy (licząc od stacji początkowej w Dzierżoniowie). Przed Srebrna Góra urządzono jeszcze tylko dwa przystanki: Grodziszcze (Lampersdorf) i Jemna (Raschdorf). Natomiast na dwudziestym siódmym kilometrze założono już stację Srebrna Góra – Miasto (Silberberg Stadt). Urosła ona do rangi lokalnego węzła, gdy w 1908 roku zbudowano nitkę torów do Ząbkowic.